maltóriu , nm: martória,
martóriu,
martúriu Definizione
prus che àteru si narat po sufrimentu mannu de maladia longa chi indebbilitat e betat a terra, po sa maladia etotu; fintzes sufrimentu chi si afrontat po un'ideale, po una fide: si narat puru po persona màrture / is martúrius = mamudinu, su sonu airadu chi faghent in crésia cun matracas e forrigajolas in chenàbura santa, e fintzas una de sas funtziones
Sinonimi e contrari
malturítziu,
marturatzoni
/
màlturu
Frasi
isse sulleviat dogni martóriu
2.
su cuntzetu sou no lu negat mancu pro su martúriu, antzis l'at a mannesa e ndhe dat prou
3.
fit vetza e ammorgodhata, mesu martúria dae sos nérvios de sos grenucos chi no li reghiant prus ◊ Zesugristu at sanau unu martúriu chi li ant batiu in su letu
4.
su mércuis santu alluenta tréixi candelas e is preris apalas de s'altari cantànt is martúrius: a dónnia salmu isturànt una candela
Etimo
ltn.
marturium
Traduzioni
Francese
affaiblissement,
aveulissement
Inglese
chronic physical enfeeblement
Spagnolo
debilitamiento crónico
Italiano
infiacchiménto fìsico crònico
Tedesco
chronische Entkräftung.
